Serendipity
‘’อื้อออออออออ.....!! อึก....!! ‘’
มาร์คยอมถอดริมฝีปากแล้วใช้มือตะครุบปิดปากของคนที่อยู่ใต้ร่างเอาไว้แน่นไม่ให้ส่งเสียง
ชายหนุ่มเมินเฉยไม่สนใจว่าแบมแบมจะขัดขืนหรือต้องการหยุดมากขนาดไหน เขาใช้ริมฝีปากร้อนไล้เลียซุกไซ้ที่ลำคอนุ่มและเลื่อนใบหน้าคมมาถึงยอดอกที่มีเสื้อหลุดลุ้ยอยู่ครึ่งกลางๆ
ก่อนจะยกร่างตัวเองขึ้นคร่อมทับแทรกกลางระหว่างทั้งสองข้าง
ถึงแม้ว่าจะพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงมหาศาลของคนร่างสูงได้ มือหนาปลดกางเกงที่ร่างเล็กใส่อยู่ออกตามด้วยกางเกงชั้นในถูกรูดออกจากขาทั้งสองข้างที่หนีบเข้าหากันแน่น
แต่ก็โดนช่วงเข่าแกร่งแยกให้ขาให้ออกจากกันอยู่ดี ก่อนจะจัดการดึงเรียวขาของร่างเล็กให้เข้ามาเกี่ยวกับเอวหนาเอาไว้เพื่อลดกำลังคนตัวเล็ก
‘’เอ...อือ...อื้อ’’
แบมแบมส่ายหน้าและส่งเสียงครางอู้อี้แสดงถึงความอึดอัด
เมื่อมือหนาเลื่อนต่ำลงไปสัมผัสบนส่วนอ่อนไหวของเขา
นิ้วเรียวยาวเค้นคลึงมันที่ยอดปลายก่อนจะรูดรั้งมันขึ้นลงอย่างหนักหน่วง
แบมแบมรู้สึกเสียววาบไปหมดจนแทบขยับนิ้วไม่ได้...ไม่เคยเลย...ไม่เคยรู้สึกจริงๆแบบนี้มาก่อนที่คนเขาเรียกกันว่า
ความต้องการ
‘’....อึก....อื้อ...มะ...’’
ถึงจะพยายามห้ามปราบให้ถึงที่สุดแต่เสียงครางนั่นแสดงออกว่าเขากำลังจะมีอารมณ์ร่วมไม่น้อยเลย
อุณหภูมิที่สูงอยู่แล้วเพราะพิษไข้ที่ยังไม่หายขาดทำให้ร่างกายที่เปลือยเปล่าของคนตัวเล็กก็เหงื่อท่วมกาย
ความอ่อนเพลียทำให้เขาสู้แรงชายหนุ่มไม่ไหว
ก็เลยยอมแพ้หยุดดีดดิ้นให้อีกฝ่ายได้ตักตวงความหอมหวานจากร่างกายเขาได้อย่างสมใจอยาก
มาร์คค่อยๆเลื่อนมือปิดปากเล็กของคนที่อยู่ด้านใต้ออก
เขาใช้มือข้างนั้นรูดเนกไทของตัวเองในขณะที่ กลีบปากร้อนยังทำงานไม่หยุด แบมแบมเลื่อนแขนที่ล้าแรงมาขยุ้มกลุ่มผมสีแดงเพลิงระบายอารมณ์
‘’อ๊ะ..!! อาาา !!!’’
มือบางยกขึ้นปิดปากของตัวเองทันทีเมื่อเขาเผลอหลุดเสียงคราง
ก่อนจะเหลียวมองร่างโปร่งของผู้เป็นแฟนหนุ่มอย่างลุ้นระทึกว่าจะได้ยินเสียงที่เขาร้องออกไปไหม
แต่แจบอมก็แค่ขยับเขยื้อนพลิกท่านอนเล็กน้อยเท่านั่น
ลึกๆอยากจะกรีดร้องออกมาให้คนรักช่วยแทบตาย
แต่ถ้าขืนแจบอมตื่นขึ้นมาเอาตอนนี้แล้วต้องมาเห็นเขากับมาร์คในสภาพล่อแหลมแบบนี้...
ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและอิมแจบอมจะต้องพังพินาศตั้งแต่เริ่มแน่....
ลิ้นร้อนชื้นไล้เลียไปทั่วขาเรียวสั่นไปหมดด้วยความกลัวปนเสียวซ่าน
ความอึดอัดคับแน่นหน่วงอยู่ที่ท้องจนต้องบิดเร้าเอวเพื่อคลายความทรมาน….
‘’อื้อ!!’’
แบมแบมหลับตาแน่นและกลั้นเสียงครางเอาไว้
เมื่อนิ้วเรียวสวยที่ลูบไล้วนช่องทางด้านหลัง ถูกดันเข้าไปสองนิ้วอย่างแรง....
‘’คุณหนูรู้ไหม...ว่าผมต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหน’’
สรรพนามที่ใช้เรียกเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างกับว่ามาร์คที่กำลังขย้ำเขาให้แหลกตายคาเงื้อมมัจจุราชนี้คืออีกร่างของซาตานที่หลบซ่อนอยู่ข้างในจิตใจ
บัดนี้มันได้ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว เขาไม่ใช่มาร์คคนเดิมอีกต่อไป !!
นิ้วด้านล่างที่ขยับเข้าออกเพิ่มขึ้นเป็นสามนิ้วด้วยความใจร้อน
ปลายนิ้วยาวสะกิดเข้าที่จุดกระสันเบาๆ
แต่นั่นทำให้ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกโผเข้ากอดคนตัวสูงกว่าทันที เสียงเสียดสีเพราะการขยับตัวของเสื้อบนกายร่างโปร่งที่นอนอยู่บนโซฟาฟูกนุ่ม
ก็ยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง มันอาจจะเป็นเมื่อไหร่ก็ได้ที่อิมแจบอมจะตื่นขึ้นมา.....
‘’อือ...มะ...มาร์ค...’’
แบมแบมที่มีสีหน้าซับเลือดเส้นผมที่มีเหงื่อปรกอยู่บนใบหน้าหวานนิดๆครางเสียวหวาน
มาร์คเองก็สามารถเห็นได้ชัดเจนแม้จะอยู่ในความมืดเพราะแสงสลัวจากพระจันทร์ที่ส่องเข้ามาได้ถึงเตียงนอน หน้าอกบางของคนตัวเล็กกระเพื่อนขึ้นลงอย่างรวดเร็วริมฝีปากที่ถูกบดขยี้หลายๆครั้งจนบวมเจ่อเผยปากขึ้นอ้าเพื่อกอบโกยอากาศมันดูยั่วยวนจนเขาชักจะทนไม่ไหว
ร่างสูงดึงนิ้วออกช่องทางคับแคบและปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเองออกเพียงแค่สามเม็ด
แผงอกแกร่งและลายสักมังกรที่เผยให้เห็นเล็กน้อยให้มันดูน่าค้นหา
ก่อนเขาจะเลื่อนมือต่ำมากระชากเข็มขัดออกแล้วรูดซิบลง
ปลายท่อนเนื้อร้อนก็กดแทรกเข้าไปในช่องทางสีหวานทันที....
ร่างเล็กเบิกตาโพลงสะดุ้งเฮือกจนแทบกรีดร้องออกมา
มือทั้งสองจิกลงกับผ้าปูที่นอนอย่างแรงจนแทบขาดคามือ
‘’อะ...อื้อออ...ฮึก’’
น้ำตาไหลออกมาอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้เพราะไม่สามารถทนกับความรู้สึกปวดร้าวไปถึงกระดูกได้
ความทรงจำเก่าที่เลวร้ายยังไม่ทันเลือนหาย
มาร์คก็สร้างมันให้กับคุณหนูคนตัวเล็กอีกครั้ง พนันได้เลยว่าพรุ่งนี้เช้าแบมแบมต้องมีอาการทรุดไข้หนักกว่าเดิมเป็นแน่
‘’อ่า...ยังรัดผมได้แน่น...ไม่ต่างจากครั้งแรกเลยนะ คุณหนู’’
แบมแบมกัดริมฝีปากจนห้อเลือดพยายามจะไม่ฟังคำพูดทุเรศๆของคนตรงหน้า
จริงๆเขาเองก็อยากครางออกมาจนจะแย่อยู่แล้วก่อนจะหลับตาลงแน่นอีกครั้ง
เพราะแรงกระแทกจากด้านหลังช้าและเนิบนาน ท่อนเนื้อร้อนค้างเอาไว้ด้านในสักพักก่อนจะกระแทกใส่คนตัวเล็กแรงๆตามอารมณ์ของตัวเอง
‘’มาร์ค...อืออ...อ๊ะ....อื้อออ’’
เด็กน้อยกลั้นเสียงครางเอาไว้สุดความสามารถ
มาร์คเลื่อนมือหนาไปประสานกับอุ้งมือเล็กแล้วขย่มร่างกายใส่คนใต้ร่างแรงขึ้นอีก มาร์คเลียริมฝีปากด้านล่างของตัวเองพร้อมมองคนที่อยู่ด้านล่างด้วยแววตาหื่นกระหายแบมแบมกำลังทำให้มาร์คแทบคลั่งตายกับร่างกายที่น่าหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้นแบบนี้....
ฟึบ !!!!!!!!!
แต่ความไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่ออิมแจบอมเกิดลุกพรวดขึ้นมา....แบมแบมเบิกตากว้างตกใจพร้อมหันหน้าไปมองโซฟาที่อยู่ข้างหน้าทันที...
‘’ใครมันโทรมาตอนดึกๆแบบนี้นะ....’’
อิมแจบอมบ่นเสียงพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์
ทั้งกำลังสะลึมสะลือไม่ทันได้เงยหน้าขึ้นมามองภาพเด็ดตรงหน้า ก็ก้มหน้าล้วงเอามือถือที่ตั้งเป็นระบบสั่นอยู่ในกระเป๋าขึ้นมากดรับเสียก่อน...
‘’ไง...ทำไมนายต้องโทรมาตอนที่ฉันนอนอยู่ด้วยเนี้ย’’
คนร่างโปร่งลุกขึ้นยืนทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่ก่อนจะเดินไปเลื่อนบานประตูที่เป็นกระจกใส
แล้วเดินออกไปวางแขนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าราวบันไดกั้นตรงริมระเบียงชั้นสองโดยไม่มองกลับมาที่เตียงเลย
จึงไม่เห็นว่าร่างเล็กกำลังมีอะไรกับชายอื่น.....แบมแบมอ้าปากพร้อมพริ้มตาหลับแน่นเมื่อรู้ว่าคนตัวสูงขย่มแรงขึ้นอีก
หึ...ตื่นเต้นดีนี่นา...
หันมามองทางนี้หน่อยซิ....อิมแจบอม...
มาร์คสะแหยะยิ้มร้ายกาจพร้อมกับขย่มตัวแรงๆเพื่อกลั่นแกล้งคนตัวเล็กให้ร้องครางออกมา
แบมแบมตัวโยกไปตามแรงขยับแต่ก็ยังกลั้นเสียงเอาไว้ อิมแจบอมที่คุยธุระเสร็จก็เอาแต่ก้มหน้าเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง
‘’อ๊ะ...!! ‘’
ฟึบ...!!
แบมแบมที่เผลอหลุดเสียงร้องออกมาเป็นจังหวะเดียวกันที่มาร์คกำผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาคลุมทับร่างตัวเองและร่างเล็กที่เปลือยเปล่าเอาไว้ได้ทั้งตัวอย่างทันควัน
คนตัวเล็กหน้าซีดใจหายต่างกับมาร์คที่ลอบยิ้มเมื่อรู้สึกว่ามันสนุก
เกือบไปแล้ว........
‘’นายเป็นอะไรรึเปล่า....ยังไม่นอนหรอ’’
‘’ผม..มะ...ไม่..ได้เป็นไร’’
เสียงตอบออกมาตามแรงโยกจังหวะการโยก
เขากัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางจนได้เลือด
แต่แรงที่ขย่มจากด้านหลังทำให้เขาแทบบ้า อุ้งมือบางตระครุบปิดปากทันทีหลังตอบ
‘’เสียงนายฟังดูไม่ดีเลยนะ...ขอฉันดูหน่อยได้มั้ย’’
‘’ยะ..อย่า !! ไม่ได้นะ !!...’’
แบมแบมร้องห้ามเสียงดังลั่นจนฝีเท้าหนาที่กำลังจะก้าวเข้ามาชิดต้องชะงัก
แง้มมองหน้ามองคนตัวเล็กอย่างงุนงง เขาเห็นแค่เพียงเสี้ยวใบหน้าของแบมแบมเท่านั่น
เพราะความมืดในห้องช่วยบดบังการมองเห็นได้เล็กน้อย แจบอมเลยมองไม่เห็นข้างล่างเลยว่าผ้าห่มมันเลิกขึ้นสูงมากขนาดไหน
‘’ผม...ก็แค่ฝันร้าย...คุณนอนต่อเถอะ’’
‘’อืม...ก็ได้แต่ฉันต้องไปเข้าห้องน้ำก่อน’’
ว่าแล้วก็หันหน้าไปทางประตูห้องเพื่อไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ชั้นล่าง เสียงฝีเท้าของผู้เป็นเจ้าของบ้านก้าวลงบันไดค่อยๆเงียบลงจนคนตัวเล็กต้องถอนหายใจอย่างโล่งอก
เมื่อเขาและมาร์คได้ผ่านวิกฤตที่แสนเลวร้ายมาได้ในชั่วพริบตา...
‘’เราสองคนเหมือนกำลังเล่นชู้กันอยู่เลยนะ... คุณหนูคิดว่าไง....’’
เสียงที่พูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์เข้ากับรอยยิ้มปีศาจที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าหล่อเหลานั่นได้เป็นอย่างดี
แบมแบมที่ดวงตาแดงก่ำน้ำตาที่ยังไหลออกมาช้อนมองอีกฝ่ายอย่างเจ็บใจ
‘’หุบปาก...’’
‘’แต่ก็นะ คุณหนูดูชอบมันดีนี่...ต้องการแบบไหนหืม...เดี๋ยวผมจัดให้ ช้าๆ
ร้อนแรง เนิบนานหรือจะเอาแบบเตียงพังไปเลยละ...!!‘’
‘’หยุดนะ!!....!!’
แบมแบมร้องเสียงดังด้วยความโมโหสุดขีด
น้ำตาของเขาไหลออกมาไม่ขาดสายกับสิ่งที่คนตรงหน้าพูด
ใบหน้ายิ้มๆนั่นกวนประสาทสิ้นดี....คนตัวเล็กก็ขึ้นเสียงสูงตวาดออกไปเสียงกราดเกรี้ยว
‘’แค่นี้นายยังไม่พออีกหรือไง ชีวิตฉันกับอิมแจบอมก็มีความสุขดีอยู่แล้วจนกระทั่งนายโผล่เข้ามาทำลายเราสองคน
ฉันรักของฉันแล้วทำไมนายต้องมาทำแบบนี้ด้วย’’
มาร์คหรี่ตาลงและยังมองไปที่แบมแบมด้วยสายตาอันตราย
เขาชักจะอารมณ์ไม่ดีขึ้นมากับคำพูดของคนใต้ร่าง แต่ทว่าแบมแบมก็ยังไม่หยุด
‘’…’’
ถึงนายจะพยายามบีบบังคับฉันสักแค่ไหน
แต่นายจำใส่สมองเอาไว้เลยนะ ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันจะรักคนเลวๆอย่างนายหรอก นาย มันสกปรก น่าขยะแขยงที่สุด !!! ‘’
‘’ชักจะโมโหแล้วนะ !!’’
ฟึ่บ !!
มาร์คที่สติขาดผึ่งเลื่อนมือมากดคนไหล่เล็กให้จมลึกลงเตียง ท่อนเนื้อร้อนที่ยังค้างคาอยู่ก็โหมอัดแรงใส่คนตัวเล็กไม่ยั้ง
สะโพกกลมถูกประคองด้วยมือของร่างสูงที่ยังเร่งจังหวะอยู่
ปลายแก่นกายคับพองเข้าหาและเพิ่มความแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนช่องทางอ่อนนุ่มมันบวมช้ำและมีเลือดออก
สามารถเรียกได้เลยชายหนุ่มเป็นคนซาดิสต์อยู่เอาเรื่อง...
‘’อ๊ะ...อ๊า...มาร์ค...เจ็บ...ฮึก..อาาา…อื้อๆๆ!!!’’
แบมแบมกรีดร้องครางอย่างทุรนทุรายแรงกับการกระแทกที่ไม่เคยคำนึงถึงความเจ็บปวดที่คนตัวเล็กๆอย่างเขาจะได้รับมันเลยตัวเขาถูกแรงหนักๆของมาร์คอัดใส่อยู่หลายครั้งจนเกิดอาการจุก
เลยต้องนอนนิ่งอยู่เฉยๆแต่เหมือนจะไม่ช่วยอะไรอยู่ดี
‘’ฉัน...อึก...เจ็บจริงๆนะ....หยุดไม่ได้หรอ...ฮึก...มาร์ค..อ๊ะ...!!’’
เด็กน้อยขอร้องทั้งปล่อยเสียงครางไม่เป็นภาษาเมื่อมือฝ่ามือร้อนประคองสะโพกของเขาไว้รั้งสะโพกเล็กเข้าไปชิดกับหน้าขาของร่างสูงอย่างแรงส่งผลให้ท่อนเนื้อร้อนที่สอดใส่เข้ามาสอดเข้าไปลึกจนแทบจะแตะไปถึงกระดูกเชิงกราน...
‘’ฮื่ออออ....’’
แบมแบมกัดริมฝีปากแล้วเชิดหน้าขึ้นสูงเมื่อเขารู้สึกว่าสติมันกำลังพร่ามัว
มาร์คดันแก่นกายกระแทกเข้ามาถูกจุดกระสันจนร่างกายวูบวาบคล้ายจะถึงปลายทางข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
คนตัวเล็กกระตุกเกร็งและร้องครวญคราญด้วยแรงเสียดสีของเนื้ออย่างรุนแรง
จนเตียงสั่นคลอนไปหมดราวกับแผ่นดินไหว....
‘’อึก !! อ่...อ๊ะ อาาา...อ่ะ อ๊ะ!!
มาร์ค...อื้อ...แฮ่ก’’
ร่างที่รอรับแรงกระแทกอยู่ด้านใต้สั่นคลอนตามแรงที่ขยับเข้ามา
ร่างเล็กหอบหนักและสะดุ้งตัวขึ้นมาจิกเล็บเข้าที่ช่วงซอกคอหนากรีดลึกจนเป็นรอยแผลข่วนยาวจรดหน้าอกแกร่ง
‘’อะ...!!’’
แบมแบมสะดุ้งเมื่อแรงกระแทกเข้ามาจนตัวเขาลอย ดวงตากลมโตปรือขึ้นมองหน้าของมาร์คที่มีเหงื่อไหลออกมาตาลำคอ
ชายหนุ่มขมวดคิ้วแน่นด้วยอารมณ์ที่เสียวซ่านที่ใกล้จะถึงจุดสุดยอดก็เร่งสะโพกหนาด้วยจังหวะถี่รัวเข้าอยู่หลายๆครั้งก่อนจะร่างเล็กต้องโยกไปตามแรง....
มาร์คย้ำกายอยู่อย่างนั่นอยู่สองสามครั้ง แบมแบมเองก็หลับตาลงอย่างหมดแรงเมื่อเขาและมาร์คปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน
น้ำขาวขุ่นปริ่มออกมาช่องทางจนเปื้อนเต็มเตียงนอนเป็นบริเวณกว้าง
ชายหนุ่มก็ค่อยๆถอดกายออกก่อนจะจัดการรูดซิบขึ้นให้เรียบร้อย.....
คนตัวสูงหยิบเข็ดขัดยี่ห้อแบรนด์ดังที่ตัวเองมักชอบสวมอยู่บ่อยๆ มาก้มวางทิ้งไว้บนพื้นห้องให้เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญก่อนจะเหลียวไปมองคนตัวเล็กที่นอนหมดสภาพไร้เรี่ยวแรงด้วยความคิดที่ชั่วร้าย
‘’หาข้อแก้ตัวดีๆละ..ที่รัก..’’
ผมจะรอคุณมาคืนเข็มขัดให้ผมนะ...
หรืออิมแจบอมจะเป็นคนมาคืนเองละ...
ช่างหัวมันสิ !! จะใครเอามาคืนมันก็สนุกเหมือนๆกันนั่นแหละ หึ !!
ยิ้มรับกับความคิดของตัวเองก่อนจะเลื่อนประตูบานใสออกไปทางริมระเบียงชั้นสอง
พร้อมกระโจนตัวลงไปยังพื้นหน้าบ้านที่มีหญ้าคอยรับแรงกระแทกอยู่
เมื่อร่างถึงพื้นมาร์คก็ก้าวขาไปขึ้นรถแลมโบกินี่คันสวยของตนเองที่จอดอยู่ใกล้ๆก่อนจะเหยียบคันเร่งออกไปจากที่นี้ทันที.....
เป็นไงละเอ็นซีสะใจดีไหม
พร้อมลุ้นระทึกไปกับอิมแจบอมผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
มาร์คร้ายมาก ร้ายได้ถึงขนาดนี้ได้เลยหรอ
ดูนางแกล้งน้องซิมีการทิ้งหลักฐานอ่อยยั่วด้วยนะ
ผู้ชายคนนี้สุดยอดจริงๆเขียนไปแล้วจะบ้าตายกับมาร์คต้วนจริงๆคะบอกเลย
5555555555555555555555
อย่าลืมกลับมาเม้นตอนนี้ด้วยนะตัวเอง 5555555555555
ระทึกมากจ๊ะ สยองเลย ฮ่าๆๆๆ
ตอบลบ