NC 18 MarkxBam Serendipity ตอนที่5 #ดพตมบ

              Serendipity

     ‘’อย่านะ...!! มาร์ค...ได้โปรด!!’’

      แบมแบมร้องออกมาก่อนจะคว้ามือไปยึดเหนี่ยวอ่างล้างมือ ขาของเขาดิ้นและสะบัดอย่างแรงจนปลายเท้ากระแทกเข้าที่กลางอกของคนร่างสูงอย่างจังจนถลาถอยเซก้าวไปด้านหลัง ร่างเล็กไม่รอช้าลุกขึ้นทันทีเพื่อพยายามเอาชีวิตรอด

        ฟึ่บ...!! ปึก

       ‘’โอ้ยยยย !! ปล่อยฉันนนนนน !!!!!!!’’

        ไม่....ไม่นะ

คนหน้าหวานส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งเมื่อเขาถูกจับข้อเท้าจนล้มลงกระแทกกับเรือนกระเบื้องห้องน้ำ ข้อศอกเรียวที่ใช้รองรับแรงกระแทกขึ้นรอยช้ำม่วง มาร์คออกแรงนิดเดียวเขาก็เซเข้าไปในห้องน้ำห้องแรกที่แสนคับแคบซะแล้ว

มือหยาบเอื้อมมือไปลงกลอนแล้วค่อยมาปิดริมฝีปากเรียวที่กำลังส่งเสียงดังแทน มือบางทั้งสองข้างพยายามไขว้หาที่ยึดเหนี่ยวแต่มันกลับว่างเปล่ามีแต่ประตูที่ขวางกั้นทางออกอยากคว้ามือไปเปิดแต่ก็ถูกพันธนาการข้อมือด้วยฝ่ามือใหญ่ของอีกคน....

  ‘’อืออออออ....อือออ!!’’

   คนที่ยืนช้อนอยู่ด้านหลังอย่างมาร์คพยายามที่จะฉีกเสื้อเชิ้ตสีขาวของคนตัวเล็กที่หลุดลุ้ยอยู่แล้วออกจนมันขาดวิ่นติดคามือ เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียนดุจน้ำนมปรากฏสู่สายตาคมกริบ

‘’ฮึกๆๆ....อือออออ’’

แบมแบมกรีดร้องในลำคอทั้งสะอึกสะอื้นปล่อยหยาบน้ำตาออกมามากมายจนเปียกชื้นเต็มฝ่ามือชายหนุ่มแต่เขาก็ไม่คิดจะสงสาร  กางเกงทั้งสองชิ้นที่ปกปิดด้านล่างก็ถูกถอดออกร่วงล้มไปกองไว้กับข้อเท้าเรียว

แบมแบมหยุดขัดขืนเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของผู้ชายสองสามคนโพลงออกมาและกำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำแห่งนี้เพื่อพูดคุยทั่วไป แต่มือซุกซนที่ไม่ยอมอยู่นิ่งเลื่อนขึ้นบีบเคล้นที่สะโพกเล็กอย่างมันส์มือ มาร์คค่อยๆเลื่อนริมฝีปากไปข้างใบหูบางและเลียที่กกหูบางก่อนจะกระซิบเสียงแหบพร่า...

   ‘’เอาซิ..อยากร้องก็ร้องเลยถ้าอยากให้เขามาเห็นนายในสภาพแบบนี้นะ’’

มาร์คเอ่ยอย่างท้าทายพร้อมยอมปล่อยมือออกจากปากเขาอย่างง่ายดาย ถ้าหากเขาอยากจะขอร้องใครสักคนให้มาช่วยเหลือเขาสามารถทำได้ในตอนนี้เลย

  แต่ถ้าเขาเผลอร้องออกไป....

 ด้วยสภาพที่เปลือยเปล่าแบบนี้

  เขาทำไม่ได้......

    กึก !!

  ‘’อ๊ะ!...อือ..’’

 แบมแบมกดเสียงครางกระเส่าให้เบาสุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเขี้ยวแหลมคมขบกัดที่บริเวณซอกคอหอมกรุ่นและปลายลิ้นร้อนไล้เลียไปทั่วราวกับกำลังกินอาหารที่แสนอร่อยอยู่ อุณหภูมิในร่างกายของคนตัวเล็กร้อนวูบวาบ เพราะถูกกระตุ้นอารมณ์ด้วยเทคนิคการปรนเปรออันเร้าร้อนของมาร์ค

    ฟึ่บ..!!

เด็กน้อยถูกพลิกให้เข้ามาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มตรงๆอย่างรวดเร็ว แผ่นหลังเล็กที่เปลือยเปล่าแนบกับประตูบานใหญ่ก่อนจะเอื้อมมือเรียวไปคว้าที่ลำคอแกร่งเพื่อยึดร่างกายไม่ให้ทรุดกายลง แบมแบมร้องออกและจิกเล็บลงที่แผ่นหลังแผ่นกว้างที่มีเสื้อเชิ้ตสีดำทับร่างอยู่ เมื่อนิ้วทั้งสามถูกสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบอย่างไร้ความปราณี

   ‘’อะ...โอ๊ย..อ๊ะ..อื้อ..ฮึก’’

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันแน่นเพราะความเจ็บปวด มือเล็กจิกเล็บของตนลงไปแน่นอีกเมื่อเขารู้สึกถึงการขยับแรงๆของทั้งสามนิ้วด้านล่าง

    ‘’ฮึก...อื้อ...อึก’’

เขาสบตามาร์คด้วยสายตาอ้อนวอนปนทรมานแม้ว่าการมองของเขาจะถูกบดบังด้วยน้ำตา แต่แววตาเย็นชาและโหดร้ายที่กำลังจ้องมาไม่เหมือนกับคนเก่าที่เขาเคยรู้จักเลยซักนิด

     แควก....

เสียงฉีกขาดดังขึ้นเมื่อแบมแบมจิกเล็บลงไปแน่นและกระชากมือออกเพราะความเสียวกระสันด้านล่าง เสื้อเชิ้ตสีดำของมาร์คขาดออกจากกันเป็นริ้วๆเผยให้เห็นแผ่นหลังกว้างกำยำที่กำลังมีเลือดซึมออกมาตามรอยจิกข่วนที่เป็นทางยาวนั่น...

   ‘’อา...สุดยอดเลย’’

ร่างสูงครางกระซิบข้างใบหูนิ่มด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความพึงพอใจในรสชาติอันแสนเจ็บปวดนี้ นิ้วทั้งสามที่คั่งค้างอยู่ในช่องทางรักงอครูดกับผนังนุ่มและขยับปลายนิ้วอย่างรุนแรงจนร่างตัวโยกไปตามแรงขยับ แบมแบมแอ่นเอวขึ้นเมื่อนิ้วเรียวยาวนั่นกระแทกเข้าจุดกระสันเขาอย่างจัง มือบางทั้งพยายามกุมริมฝีปากจนหน้าแดงซ่านเพื่อไม่ให้เผลอหลุดเสียงให้ดังมากไปกว่านี้...

     ฟึบ..!!

  ‘’!! อะ...อึก...!!’

แบมแบมเบิกตากว้างและเชิดหน้าขึ้นครางเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สอดเข้ามาในช่องทางทีเดียวจนสุดลำแทนนิ้วทั้งสามอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวทัน ขาเรียวทั้งสองถูกจับแยกออกจากกันให้กว้างมากขึ้นเพื่อรองรับของจริงต่อจากนี้ขนาดที่ใหญ่เกินกว่าที่ร่างเล็กจะตอบรับไหวสร้างความอึดอัดคับแน่นให้แบมแบมจนเขารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองกำลังจะถูกมาร์คฉีกขาดออกจากกันเป็นชิ้นๆ

  ‘ ’หยุดนะ...อาาา...ปละ..อื้อ..มะ..ไม่ !! ปล่อย อ๊ะ!!’’

หยดน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตากลมโตแทบจะกลายเป็นสายเลือด แบมแบมทั้งกรีดร้องแทบขาดใจทั้งส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งทั้งๆที่น้ำตานองหน้าด้วยความหวาดกลัวและทุกข์ทรมานกับสัมผัสที่สุดแสนจะป่าเถื่อนนี้

มันยังอึดอัดไปสำหรับคนที่ทำแบบนี้ครั้งแรกความรู้สึกที่เจ็บแล่นสะท้านเข้าไปถึงสมองจนต้องออกมา แบมแบมทุบมือเข้ากับไหล่แกร่งของคนที่กำลังจะขย้ำร่างกายเขาอยู่  มาร์คไม่ได้ว่าอะไรแต่ยื่นมือหนาจับสะโพกมนไว้ข้างหนึ่งเพื่อให้แก่นกายขยับเข้าออกได้สะดวกขึ้นจากช่องทางที่คับแน่น...

   ‘’จะ...เจ็บนะ !! ฮึก! อ...ออกไป!! อาาา อ๊ะ..มาร์ค!!’’

แบมแบมหลับตาแน่นทั้งกัดริมฝีปากจนห้อเลือดและสะดุ้งโผกอดร่างสูงหลายครั้ง ข้างในของแบมแบมตอดรัดเขาดีเหลือเกิน เลือดสีข้นค่อยๆไหลออกมาเลอะช่วงโคนขาอ่อนโดยที่มาร์คไม่ทันได้สังเกตเลยมันเลยซักนิด

     ‘’แน่หรอ..’’

มาร์คถามเสียงพร่าก่อนจะก้มเลียลงที่ริมฝีปากสีสดเบาๆ เขาอัดแรงกระแทกถี่เข้าไปอีกจนร่างเล็กตรงหน้าสั่นคลอนไปตามแรงโยก ช่องทางอ่อนนุ่มรัดตอดแก่นกายร้อนก่อนแบมแบมจะปรับให้มันเข้ากับจังหวะที่กระแทกเข้ามาเรื่อยๆ

    ‘’ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้..นายมันสารเลว!! ฉันเกลียดนายที่สุด!!’’

กัดฟันทั้งกดเสียงเข้มใส่คนตัวสูงด้วยความปวดร้าวทั้งน้ำตามันก็ไหลหนักออกมาอีกครั้งเมื่อแรงกระแทกโหมอัดแรงเข้ามาเรื่อยๆจนร่างสั่นคลอนตามไปหมด มุมปากของมาร์คสะแหยะยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนเอ่ยประโยคที่เสียดแทงออกไป เขาไม่สนใจเลยว่าคนฟังจะเจ็บปวดแค่ไหน...

    ‘’ก็เห็นร่านบอกอยากได้ผู้ชายมากไม่ใช่หรอ ฉันก็กำลังสนองให้อยู่นี้ไงละ’’

   อย่าใช้คำพูดแบบนั่นกับฉัน ฉันไม่ใช่คนแบบนั่น

   อย่าทำร้ายกันไปมากกว่านี้เลย มาร์ค

   อย่าทำให้ฉันต้องเกลียดนายไปมากกว่านี้เลย...

‘’ฮึก...อื้อ...อ๊ะ!! อ๊ะ!! มาร์ค อึก!!’’

ใบหน้าหวานชื้นไปด้วยเหงื่อร้องปากคอสั่นเมื่อร่างกายส่วนล่างถูกรุกรานอย่างร้ายกาจด้วยเทคนิคที่ช่ำชองท่อนเนื้อร้อนบดเบียดเข้าที่โพลงเนื้ออ่อนนุ่มเสียดสีเข้าออกอย่างไม่มีท่าว่าจะยอมหยุดง่ายๆแถมยังกระแทกกระทั้นแรงขึ้นอีกสร้างความบอบช้ำอย่างแสนสาหัสแก่ร่างเล็กเป็นอย่างมาก

‘’อื้อ...!! เจ็บนะ...มาร์ค...อ๊ะ...อืออออ’’

มาร์คก้มลงซุกไซร้ที่ซอกคอบางทั้งใช้ฟันขบและลิ้นดูดดึงซ้ำแล้วซ้ำอีกจนมีเสียงดูดกินดังก้องไปทั่วห้องน้ำเขาระดมจูบไปทั่วๆเนินอกและไล้ต่ำมาจูบพรมทั่วหน้าท้องแบนราบ แบมแบมที่ครางเสียงกระเส่าจนแทบจะสำลักอากาศหายใจ ดวงตาสวยนั่นปรือขึ้นลงอย่างเหนื่อยล้าสายตาเริ่มมองอะไรเริ่มไม่ชัดเจน....

‘’ฉะ....ฉันทนต่อไปไม่ไหว..แล้ว’’

ไม่ไหวแล้ว...ไม่ไหวแล้ว

สิ่งสุดท้ายที่แบมแบมจะรู้สึกถึงมันได้

ตอนนี้เขาเกลียด...เกลียดผู้ชายที่ชื่อมาร์ค...เกลียดเข้ากระดูกดำ

ฟึบ..!!

แบมแบมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นปนกับเลือดออกมาเต็มเลอะเต็มโคนขาอ่อนจนหมดก่อนสติเขาจะดับวูบไปร่างกายก็ทรุดล้มทันทีแต่แขนแกร่งก็รั้งร่างเล็กไว้ได้ทัน

มาร์คที่เหงื่อโชกไปทั้งตัวขยับแรงๆอีกสองสามครั้งก่อนครางในลำคอเบาๆและปลดปล่อยเข้าไปในตัวของอีกคนที่สลบไปไม่ได้สติอยู่ เขารูดซิบกางเกงตัวเองลงให้เรียบร้อยก่อนจะใช้แขนข้างเดียวถอดเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองมาสวมให้แบมแบมเพื่อทดแทนเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เขาเป็นคนทำขาดไป

แม้มาร์คในตอนนี้แม้ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าเหลือเพียงกางเกงยีนส์แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้นแขนแกร่งค่อยๆช้อนร่างที่ไร้สติขึ้นมาอยู่ในระดับอกก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินแหวกผ่านผู้คนในผับออกไปข้างนอกโดยไม่สนใจสายตาของใครๆทั้งนั้นจนลืมคิดไปว่าเขาทอดทิ้งให้ใครบางคนต้องนั่งรอเก้ออยู่ในผับแห่งนี้คนเดียว.....

อย่าลืมกลับไปเม้นที่ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1086937&chapter=6

นะจ้ะ นะจ้ะ ถถถถถถถถถถถถถถถถ